Lotgenotencontact in de geestelijke gezondheidszorg
Mensen met een psychische kwetsbaarheid kunnen steun en erkenning vinden bij elkaar. Ervaringen delen met mensen die soortgelijke uitdagingen hebben doorgemaakt, kan een gunstig effect hebben op het herstelproces.
De toegevoegde waarde van dit soort lotgenotencontact is in de huidige geestelijke gezondheidspraktijk echter nog ondergewaardeerd. Nochtans tonen studies zowel directe als indirecte positieve effecten aan, ook wanneer het buiten de klassieke zorgcontext is georganiseerd.
De Hoge Gezondheidsraad benadrukt wel de noodzaak van een structureel kader, zeker wanneer er meer en meer sprake is van formele begeleiding waarbij één ervaringsdeskundige andere patiënten actief ondersteunt. Dit kader dient zowel om patiënt en begeleider beter te beschermen als om de kwaliteit van de begeleiding te waarborgen. Een erkend statuut, waarbij ook eventuele vergoedingen vastgelegd kunnen worden, is nodig om de organisatie van lotgenotencontacten verder te professionaliseren.
Dit advies biedt handvaten voor beleidsmakers en zorgverleners om lotgenotencontact te erkennen en te integreren in de geestelijke gezondheidszorg. Zo spoort de Hoge Gezondheidsraad aan om
- te investeren in opleidingen voor lotgenotenbegeleiders,
- richtlijnen en kwaliteitsnormen te ontwikkelen voor lotgenotencontact, en
- structurele ondersteuningsmechanismen te creëren voor de sector.
Deel deze pagina